Sulfocyjanowanie

Sulfocyjanowanie to proces jednoczesnego nasycania powierzchni metalu azotem, węglem i siarką.

NASZE MOŻLIWOŚCI TECHNICZNE DO SULFOCYJANIDOWANIA

Wymiary obrabianych części:

— pierścienie, koła zębate, tarcze itp. średnica do 350mm;

— wały, pręty, kołki itp. długość do 450mm;

Waga obrabianych detali – do 50 kg

Wymiary obrabianych części:

— pierścienie, koła zębate, tarcze itp. średnica do 350mm;

— wały, pręty, kołki itp. długość do 450mm;

Waga obrabianych detali – do 50 kg

CEL SUFOCYNIDACJI

Nasycenie powierzchni metalu podczas sulfocyjanowania zmienia stan struktury i tym samym zwiększa:

wytrzymałość statyczna i dynamiczna,
twardość
nośność powierzchni trących
właściwości ekstremalnego ciśnienia
odporność na zużycie
korozyjne właściwości tych materiałów.

Proces sulfocyjanowania przeprowadza się w środowisku gazowym i stopionych solach w temperaturze 560-620°C przez jedną do czterech godzin. Bardziej powszechnym i stosowanym procesem jest proces w mediach płynnych.
Celem sulfocyjanowania jest zwiększenie odporności na zużycie, granicy wytrzymałości, poprawa docierania części trących, a także znaczne zwiększenie właściwości ekstremalnych nacisków.
Do sulfocyjanowania cieczy stosuje się kąpiele zawierające sole zapewniające nasycenie azotem, węglem, siarką i solami obojętnymi.
Podczas sulfocyjanowania na powierzchni tworzy się utwardzona warstwa, która swoją strukturą przypomina warstwę karbonizowaną; różnica polega na obecności na powierzchni strefy siarczków.

Ponieważ temperatura obróbki nie przekracza 620°C, podczas hartowania nie zachodzą przemiany strukturalne podobne do tych, jakie zachodzą w wyniku austenityzacji, copozwala na prowadzenie chłodzenia z dowolną prędkością bez ryzyka powstania martenzytu wystąpienie. Z tego powodu, w przeciwieństwie do hartowania, odkształcenia i wypaczenia części i narzędzi sulfocyjankowanych są nieznaczne. Dzięki temu można uprościć późniejsze przetwarzanie, a nawet całkowicie się go pozbyć, tj. poddawać sulfonowaniu już gotowych części, które zostały poddane obróbce poprzez cięcie, szlifowanie, bez dodatku na obróbkę końcową.

GŁÓWNE ETAPY PRODUKCJI CZĘŚCI PODLEGAJĄCYCH SUFOCYNIDACJI

Obróbka zgrubna.
Wstępna obróbka cieplna metalu (tzw. ulepszanie cieplne), która obejmuje dwie operacje — hartowanie i odpuszczanie (wysokie). Obróbka ta zapewnia wysoką udarność i wytrzymałość rdzenia części.Stal hartowana jest w wysokich temperaturach (850-950˚C), a następnie chłodzona w oleju lub wodzie. Temperatura: od 580 do 670˚С.
Obróbka końcowa części, łącznie z obróbką końcowąszlifowanie metalu. Operacje te są wymagane, aby zapewnić, że część posiada wymagane (końcowe) parametry geometryczne.
Ochrona części powierzchni metalu, które nie są planowane do sulfocyjankowania. Stosuje się płynną powłokę szklaną lub powłokę cynową, którą nakłada się na obrabiany przedmiot o grubości nie większej niż 0,015 milimetra za pomocą technologii elektrolitycznej.
Bezpośrednio jednoczesne nasycanie powierzchni stali azotem, węglem i siarką — sulfocyjanowanie.

Sulfocyjanowanie stali

to proces powierzchniowej obróbki metalu, polegający na wprowadzeniu siarczków i cyjanków do wierzchniej warstwy stali. Proces ten zachodzi w wysokich temperaturach i długotrwałej ekspozycji metalu na mieszaninę sulfocyjanków.

Głównym celem sulfonowania stali jest poprawa jej właściwości, takich jak odporność na zużycie, korozję i zmęczenie materiału. Ponadto sulfocyjanowanie zwiększa twardość stali i poprawia jej odporność na wysokie temperatury i obciążenia mechaniczne.

Sulfocyjanowanie jest stosowane w różnych gałęziach przemysłu, w tym w częściach samochodowych, narzędziach, maszynach i sprzęcie. Proces ten pozwala wydłużyć żywotność części i wyposażenia, a także zwiększyć ich niezawodność i bezpieczeństwo pracy.

Sulfocyjanowanie można również stosować w celu poprawy właściwości określonych części, takich jak osie, tarcze, łańcuchy, sworznie gąsienic, co poprawia ich wydajność i wydłuża ich żywotność.